Let op!

Mogelijk werken sommige onderdelen van onze website niet naar behoren. Voor een optimale beleving bekijkt u onze website het beste in Chrome of Firefox.

Over

Het verhaal van Eelko Kortink

Geplaatst op 22 jan. 2019

"Ongeveer drie jaar geleden heb ik na een ernstig motorongeluk klinisch gerevalideerd bij Roessingh. De gevolgen van het ongeluk waren een plexuslaesie in mijn rechterarm en meerdere botbreuken in rug en arm."

Neurohandchirurgie

"Het klinkt gek, maar ik heb ondanks alle ellende wel een mooie tijd gehad in Roessingh!"

"Na een lange tijd op de afdeling orthopedie gerevalideerd te hebben, ben ik voor behandeling van mijn arm en hand doorverwezen naar het handenteam van de afdeling dwarslaesie.

Zij bekeken mijn opties voor het verplaatsen van spieren. Na uitgebreide gesprekken en onderzoeken werd ik in februari 2018 geopereerd. Door het verplaatsen van spieren zou ik mijn duim en wijsvinger weer kunnen buigen. Daarnaast is een zenuw verplaatst om het gevoel in mijn hand terug te krijgen. Kortom, een complexe operatie op een klein stukje van mijn lijf. Helaas ontstond er verkleving en volgde in juni een hersteloperatie. Het herstel daarvan verliep gelukkig voorspoedig.

Door de operaties en dankzij intensieve begeleiding van de fysiotherapeuten van het handenteam, kan ik mijn hand nu beter openen, sluiten en vasthouden. Het gevoel in mijn hand heeft nog tijd nodig, want zenuwen herstellen erg langzaam. Op dit moment ben ik nog in behandeling om de fijne motoriek en het soepeler en sneller openen en sluiten van mijn hand te verbeteren. Alles bij elkaar een intensieve tijd die ik nu bijna kan afronden. Ik ben erg dankbaar voor de betrokkenheid en expertise van alle betrokken specialisten. Dankzij deze mogelijkheid kan ik nu al meer praktische handelingen verrichten met mijn hand.

Als je hier rondloopt, word je wel aan het denken gezet. In de weekenden kon ik in eerste instantie nog niet naar huis, maar als je dan andere patiënten ziet die hier al bijna een jaar aan het revalideren zijn, dan merk je dat het nog veel erger kan. Het was heel mooi om te zien hoe patiënten met een dwarslaesie hier binnenkomen en uiteindelijk met een rollator of krukken weer naar buiten lopen. Ik dacht altijd dat een dwarslaesie betekent dat je de rest van je leven aan een rolstoel gebonden bent, maar dat is dus lang niet altijd zo.

Ondanks dat het heel gezellig is bij Roessingh, hoop ik dat ik hier niet lang meer loop. Ik heb goed contact met de behandelaren, maar het liefst ga ik verder en leg ik de focus op andere dingen, want dat lukte de afgelopen jaren niet echt. Op de orthopedie, waar ik destijds lag, hadden we een gezellig groepje van patiënten en een vriendelijk team van verpleging en artsen. Het klinkt gek, maar ik heb ondanks alle ellende wel een mooie tijd gehad in Roessingh!"