Voorzichtig vooruit kijken

​De druk op de intensive care in de Twentse ziekenhuizen neemt langzaam af. In de verpleeg- en verzorgingshuizen neemt de druk nog toe. In Roessingh is het rustig. De afgelopen maanden zijn voor medewerkers en patiënten van Roessingh surrealistisch verlopen.

Medewerkers doen hun uiterste best om zich aan de steeds veranderende omstandigheden aan te passen. Het is voor velen een opgave om balans tussen werk en privé te houden, zeker voor collega’s met jonge, schoolgaande kinderen.

Het op een digitale manier contact houden met patiënten en collega’s komt op gang. Een deel van ons werk kan prima op 1,5 meter afstand. Toch zit de magie van Roessingh in contact maken, en fysiek ‘dichtbij’ iemand kunnen zijn is daarvan een belangrijk onderdeel.

De realiteit is dat er voor het Coronavirus geen vaccin is. Dat betekent dat wanneer we revalidatie patiënten fysiek behandelen, er op de achtergrond altijd een besmetting op de loer ligt. Die situatie zal mogelijk een jaar duren. Zo lang kunnen we onze fysieke behandelingen niet uitstellen. We moeten daarom voorzichtig vooruit kijken naar wat er wel kan. Daar zijn we goed in.

De komende week gaat een team van start om na te denken over hoe we onze revalidatiezorg in de toekomst op een zo veilig mogelijke manier weer meer vorm kunnen geven. Daarin spelen beschermende middelen en testen een belangrijke rol. Ook moeten we onze patiëntenlogistiek aanpassen. Dat doen we samen met de andere revalidatiecentra en ziekenhuizen, en op basis van de landelijke afspraken en richtlijnen.

We komen daar de eerste week van mei op terug. In de tussentijd intensiveren we de digitale consulten en behandelingen. De cohortafdeling blijft stand-by voor het geval dat we meer dan 3 met het Corona virus besmette patiënten hebben.

Aanpassen, aanpassen, volhouden. Jullie doen dat goed. Dank je wel!

Ronald en Marc